,,Święto państwowe ustanowione w ostatnich latach II RP, przywrócone w 1989 r.
     Dzień 11 listopada ustanowiono Świętem Niepodległości dopiero ustawą z 23 kwietnia 1937 (Dz.U. RP 1937, nr 33, poz. 255), czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości.
    Do czasu wybuchu II wojny światowej święto obchodzono tylko dwa razy – w roku 1937 i 1938.
     W latach 1939–1944 – podczas okupacji hitlerowskiej oficjalne lub jawne świętowanie, podobnie jak i każde inne przejawy polskości, było niemożliwe.
W roku 1945 władze komunistyczne świętem państwowym uczyniły dzień 22 lipca – datę podpisania Manifestu PKWN, jako Narodowe Święto Odrodzenia Polski.
       W czasach komunizmu wielokrotnie organizowane w całym kraju przez opozycję manifestacje patriotyczne były tego dnia brutalnie tłumione przez oddziały ZOMO, a ich uczestnicy aresztowani przez Służbę Bezpieczeństwa.
     Święto obchodzone 11 listopada zostało przywrócone przez Sejm PRL IX kadencji ustawą z 15 lutego 1989 (Dz.U. PRL 1989, nr 6, poz. 34), lecz pod nieco zmienioną nazwą: Narodowe Święto Niepodległości.
     Dzień ten jest dniem wolnym od pracy. Główne obchody, z udziałem najwyższych władz państwowych, odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza."

21 listopada - Światowy Dzień Życzliwości

       Ten dzień został ustanowiony, aby przypomnieć ludziom o najważniejszych wartościach, zdobytych życzliwością. Jest to także Dzień Pozdrowień, więc może warto pomyśleć o znajomych i ich pozdrowić?

25 listopada -  Światowy Dzień Pluszowego Misia

       Dzisiaj obchodzimy bardzo sentymentalny dzień. W naszej szkole dla młodszych klas także był przygotowane wesołe zajęcia, na które uczniowie przyszli wraz z pluszowymi przyjaciółmi. Zabawę prowadzili uczniowie klas IV-VI.

30 listopada - Andrzejki

       Dzień wróżb i przepowiedni. My także mieliśmy okazję sprawdzić, kim będziemy w przyszłości, czy jak będzie miał na imię nasz partner w szkole. Co na to Wikipedia?
,,     Niegdyś wróżby andrzejkowe miały charakter wyłącznie matrymonialny i przeznaczone były dla niezamężnych dziewcząt (męskim odpowiednikiem andrzejek były katarzynki). Początkowo andrzejki traktowano bardzo poważnie, a wróżby odprawiano tylko indywidualnie, w odosobnieniu; w czasach późniejszych przybrały formę zbiorową, organizowaną w grupach rówieśniczych panien na wydaniu, zaś współcześnie przekształciły się w niezobowiązującą zabawę gromadzącą młodzież obojga płci.
       Pochodzenie andrzejkowych wróżb matrymonialnych nie jest do końca znane – niektórzy autorzy wskazują na starożytną Grecję, podkreślając podobieństwo źródłosłowu imienia Andrzej (Andress) i greckich słów aner, andros oznaczających męża, mężczyznę; inni odwołują się do kultu starogermańskiego boga Freyera, dawcy bogactw, bóstwa miłości i płodności."